Fernando Pauwels

In september 2003 heb ik Jezus leren kennen. Op twee weken tijd spraken drie mensen mij aan over Jezus. De eerste man kwam uit Ethiopië. Hij kwam op straat naar me toe en vroeg me of ik Jezus kende. Vermits ik katholiek was opgevoed en heel mijn leven naar de katholieke kerk was geweest, wist ik wel iets over Jezus. Maar Jezus kennen, neen, dat kon ik niet zeggen. Toch niet zoals deze man over hem vertelde. Want het leek net of hij Jezus echt kende. Een paar dagen later sprak een vrouw in een winkeltje mij over Jezus aan. En ook zij sprak over Jezus alsof ze hem werkelijk kende. Ze zei dingen als: "Je kan een relatie met Jezus hebben" en "Hij wil in je hart wonen en je hart van binnenuit veranderen". Die twee ontmoetingen waren erg bijzonder en ik begon me af te vragen of de God van de bijbel waar deze mensen over vertelden, echt bestond. Want ondanks de jaren dat ik zelf naar de katholieke kerk was geweest, had ik nooit iets echt concreet van God ervaren.

Later las ik veel boeken vanuit een New Age hoek, over boeddhisme en hindoeïsme, denkende dat zij misschien wel iets over God wisten, dat ik nooit in de kerk gevonden had. Ik deed aan yoga, boeddhistische meditatie, bezocht een boeddhistische tempel, etc. Maar niets van dat alles kon de honger in mijn hart naar de ware God stillen. 

Gesprekken met Wim

Ongeveer een week nadat deze twee mensen mij over Jezus hadden verteld, kwam ik Wim Verhoeven tegen. Ik was op dat moment erg fanatiek met sportklimmen bezig. Ik ging drie tot vier maal per week trainen in de klimzaal, om sterker te worden en beter buiten op de rotsen te kunnen klimmen. In de Ardennen aan de rotsen, in de schaduw van de bomen, omringd door de natuur en mijn vrienden, voelde ik mij thuis. Omdat ik beter wilde klimmen, had ik mij ingeschreven voor een trainingscursus klimmen. Wim Verhoeven gaf deze klimtrainingen. Ik kende Wim al van daarvoor in de klimzaal. Wat mij aan hem opviel, was dat hij altijd zo positief en warm met mensen omging. En hij was erg open over zijn geloof in Jezus! Stel je voor... Een week nadat twee mensen mij verteld hadden over wie Jezus was, raakte ik ook met Wim over Jezus in gesprek. Na de klimtrainingen, kwam ik met veel van mijn vragen bij hem terecht. Ik vertelde hem wat ik geloofde dat er na de dood zou zijn en hij vertelde mij wat hij geloofde. Ik hield van deze gesprekken, ook al kon ik het met veel van wat Wim mij vertelde, niet eens zijn. 

Op een dag, na een klimtraining, bracht Wim mij naar huis. We zaten nog in de auto na te praten, toen hij me zei. "Weet je, op al die vragen die je hebt, daar geeft de bijbel een antwoord op. Je moet niet aannemen wat ik je zeg, lees het voor jezelf. Het is te kostbaar en te belangrijk om zomaar aan te nemen wat ik je zeg. Onderzoek zelf of wat ik je zeg waar is of niet". Wow, dat advies raakte me echt. Ik had heel mijn leven lang boeken gelezen over spirituele zaken en over God, maar had eigenlijk nooit de bijbel zelf ter hand genomen. In de school hadden we wel eens in de bijbel gelezen en ook in de kerk werden er verhalen uit de bijbel voorgelezen. Maar die taal was vaak zo ouderwets dat ik me er niet in kon terugvinden. Maar nu Wim mij dat advies gaf, dacht ik bij mezelf: "Ik heb inderdaad al zoveel boeken gelezen over God, misschien is het inderdaad nog niet zo slecht dat ik zelf eens in de bijbel ga lezen"! Wim gaf me ‘Het Boek’, een versie van de bijbel waar ook getuigenissen van sporters instonden. We zouden net op reis vertrekken naar Spanje en Frankrijk, dus dat kwam goed uit.

Enige tijd later waren we in het Zuiden van Frankrijk, in de Gorges du Tarn, om te klimmen. We waren al in Siurana geweest, nu stond dit klimgebied op het programma. Overdag ging ik met Leen klimmen en 's avonds las ik op de camping waar we verbleven in de bijbel. Het eerste wat me opviel, was dat het gewoon verhalen waren over Jezus. En dat ze vier keer terugkwamen, neergeschreven door vier verschillende schrijvers. Ik had in de katholieke kerk ook nooit begrepen dat bijvoorbeeld de brief van Paulus aan de Kolossenzen, een echte brief was, die geschreven was aan echte mensen. Voor mij was dat altijd een erg abstract gegeven geweest, maar nu zag ik, door zelf in het Nieuwe Testament te lezen, dat dit echte, leesbare brieven waren. 

(tekst gaat verder na de foto)

Wat als het écht waar is?

Terwijl ik aan het lezen was over Jezus, die wonderen deed, mensen genas, brood vermenigvuldigde, demonen uitdreef, prostituees in waarde herstelde, tollenaars vergaf, etc. begon de volgende vraag in mijn hart te leven. "Wat als dit waar is? Wat als dit allemaal echt gebeurd is? Wat als Jezus echt geleefd heeft?"

Ik had nooit begrepen waarom Jezus aan een kruis gestorven was. Hij had toch nooit iets misdaan? Hij was toch de meest geweldige mens die ooit geleefd had? En verder had ik in de katholieke kerk nooit begrepen waarom Jezus enige tijd na Pasen, na Zijn verrijzenis, blijkbaar terug aan het kruis hing. Was Hij dan niet verrezen? Ik kon het niet geloven, omdat ogenschijnlijk niemand om mij heen in de kerk dat geloofde. Mensen kwamen naar de kerk met jaloezie, bitterheid en roddel in hun hart en gingen even onveranderd weer terug naar huis. Jezus leek geen verschil in hun leven te maken. 

Maar de Jezus waarover ik las in de bijbel, maakte een enorm groot verschil in de levens van mensen. Ik las over de kruisdood van Jezus en over Zijn opstanding. Ik begreep het nog altijd niet, maar het raakte mij wel enorm in mijn hart. Wat als dit echt gebeurd was?

Meer ontdekken over mijzelf

Elke avond las ik verder in de bijbel. Ik las dingen over geloof dat bergen kan verzetten. Dat wie niet twijfelt kan spreken tot een berg en dat deze zich in de zee zou werpen. Dat niets onmogelijk is voor hen die geloven. Allemaal geweldige dingen, die ik niet begreep maar wel wilde geloven. En dan kwam dat kruis weer terug. Jezus die sterft aan een kruis om drie dagen later uit de dood op te staan. Ik begon te begrijpen dat Jezus niet vermoord was door de mensen, maar dat hij er vrijwillig voor had gekozen. Hij had er zelf voor gekozen te sterven, om de straf van de zonde van de mensheid op zich te nemen. Jezus, die nooit iets verkeerd had gedaan, koos ervoor de straf te dragen die elke mens verdiende voor zijn zonde. 

Ik besefte inderdaad dat er iets mis was met mijn hart. Dat er zonde in mijn hart leefde. Soms vertelde ik wel eens een leugen. En ik had ooit geld uit de portemonnee van mijn vader genomen. En toen ik las dat Jezus zei dat wie met begeerte kijkt naar een vrouw die niet de zijne is, al overspel in zijn hart heeft gepleegd, besefte ik dat dat ook op mij van toepassing was. Ik zag dat, als ik eerlijk naar mijn eigen hart keek, ik een overspelige, leugenachtige dief was. Ik verdiende helemaal geen genade, integendeel. En toch was deze Jezus ook voor mij aan een kruis gestorven! Hoe meer ik hierover las, des te sterker die vraag in mijn hart weerklonk: "Wat als het ECHT waar is?"

Op een gegeven moment las ik het verhaal van Saul, een farizeeër die de eerste christenen vervolgde. Deze man, een trotse Jood en mogelijk de grootste Schriftgeleerde van zijn tijd, was op weg naar Damascus, toen Jezus aan hem verscheen in een fel, wit licht. Hij viel van zijn paard en was verblind toen hij een stem tot hem hoorde spreken: “Saul, Saul, waarom vervolg jij mij? Ik ben het, Jezus". Ik las dat verhaal verschillende malen en dacht bij mezelf: "God, als U werkelijk deze God bent, ik ben al heel mijn leven naar u op zoek geweest, als U zichzelf aan deze man hebt geopenbaard, kan U dat ook voor mij doen. Ik heb u heel mijn leven lang gezocht. Openbaar uzelf aan mij! Als U echt deze God bent, wil ik U kennen, Heer!"

Kan ik U kennen?

Op een dag gingen we wandelen. Deze vraag weerklonk steeds harder in mijn hart. "Als U echt deze God bent waarover ik lees, openbaar Uzelf dan aan mij!". Terwijl we aan het wandelen waren, kwamen we voorbij een uitkijkpunt, waar de enige stroomversnelling in de Tarn te zien is. En op een gegeven moment, dacht ik dat ik op een rots tegenover mij een kruis zag. Ik trok een foto van deze rots, maar daar was natuurlijk niets op te zien. Ook het kruis zag ik niet meer. Ik wilde dat dit waar was, om mijn zoektocht naar God te kunnen beëindigen. Teleurgesteld wandelden we van dit uitkijkpunt terug naar beneden. Daar was een winkeltje, waar ze ijsjes, teddyberen en postkaarten verkochten.

Plotseling wees Leen naar één van deze kaartjes en zei: "Hey, kijk hier, is dat niets voor jou?" Ze wees naar een foto van een gezicht in een rots waarboven geschreven stond "La tête de Jésus Christ" (Het gezicht van Jezus Christus). Ik vroeg aan de man van het winkeltje waar deze rots was. Je moet echt weten dat ik in deze periode van mijn leven leefde om te klimmen. Ik was gefascineerd en geobsedeerd door alles wat met rotsen en klimmen te maken had. Dus deze rots, die wilde ik zeker zien. We vroegen aan deze man hoe we daar konden geraken en hij vertelde ons hoe we moesten rijden en wandelen. Ongeveer tien minuten later stonden we op deze plaats en stond ik oog in oog met deze rots die het gezicht van Jezus Christus genoemd wordt. Wat er toen gebeurde, kan ik niet met woorden omschrijven. Maar Jezus openbaarde zichzelf aan mij, op een manier die erg persoonlijk was. Hij wist dat ik van klimmen hield en openbaarde zich aan mij op een manier die mij diep in mijn hart raakte. Het is moeilijk uit te leggen wat er juist gebeurde, maar ik kan zeggen, dat wanneer Jezus daar voor mijn neus in het vlees had gestaan als mens, dat op mij geen grotere indruk had kunnen maken dan daar te staan en die rots te zien. Ik wist plotseling dat alles wat ik gelezen had over de wonderen en de opstanding van Jezus Christus werkelijk waar was. Ik besefte dat Hij werkelijk uit de dood was opgestaan, om mij vrij te maken en ook mij te verlossen van mijn zonden!

De verandering in mijn leven

Vanaf dat moment veranderde er zoveel in mijn leven. Ik besefte dat ik een grote egoïst was geweest, dat ik eigenlijk alleen voor mijzelf had geleefd en niet voor anderen. Jezus toonde mij wat er allemaal moest veranderen en Hij gaf me de kracht dat ook te doen. Een paar maanden later heb ik mij samen met Leen laten dopen en zijn we beiden vervuld met de Heilige Geest! Zo is in 2003 voor mij het grootste avontuur begonnen in mijn leven. Na al die jaren heb ik Jezus steeds beter leren kennen! Hij heeft mij nooit verlaten gedurende deze jaren. Anders dan alle ervaringen die ik met alle godsdiensten of filosofieën heb gehad, heeft Hij werkelijk de honger in mijn hart gestild. Ik weet dat deze Jezus inderdaad de enige Weg, de enige Waarheid is en de enige die echt Leven geeft. Hij is de enige die ons kon verzoenen met God als Vader, omdat Hij als enige mens de straf van de zonde op zich kon nemen, waardoor wij verzoend kunnen zijn. 

Ken jij Jezus al? Heb je al eens aan Hem gevraagd of Hij zichzelf aan jou persoonlijk zou willen openbaren? Heb jij het Nieuwe Testament wel eens gelezen en tegelijkertijd gevraagd aan God: “Als U deze God bent, openbaar Uzelf dan aan mij, ik wil U kennen?” Dat is hoe mijn verhaal met Jezus begonnen is. Hij wil dat jij hem leert kennen als Heer en Heiland. Ooit hoop ik jouw persoonlijk verhaal te leren kennen, waarin je vertelt hoe Jezus zichzelf op een persoonlijke manier aan jou heeft geopenbaard. Wat Hij voor mij heeft gedaan, wil Hij ook voor jou doen! Waar wacht je nog op?